Tuesday, September 4, 2018

ព្រះបាទ​ហស៌វរ្ម័ន​ទី​៣ (១០៧៩​-​១០៩០)

៩. ព្រះបាទ​ហស៌វរ្ម័ន​ទី​៣ (១០៧៩​-​១០៩០)
រជ្ជកាល ​របស់​ព្រះបាទ​ឧទយាទិត្យវរ្ម័ន​ពោរពេញ​ទៅ​ដោយ​ភាព​វឹកវរ​ជា​កត្ដា​បញ្ជាក់​ ថា មហានគរ​ស្ទើរតែ​គ្មាន​សន្ដិភាព​ទេ មាន​សង្គ្រាម​ក្នុងស្រុក និង​ការ​បះបោរ​ប្រឆាំង​ពី​ស្ដេចត្រាញ់​ ឬ​ស្ដេច​ចំណុះ​ជា​ញឹកញាប់ ។ អំណើះ​អស់ពី​ព្រះ​អង្គ​ទៅ ព្រះរាជ​អនុជ​របស់​ព្រះ​អង្គ​បាន​ឡើង​សោយរាជ្យ​បន្ដ មាន​ព្រះ​នាម​ថា ហស៌វរ្ម័ន​ទី​៣ ។
នៅ​ពេល​ស្ដេច​ អង្គ​នេះ​ឡើង​សោយរាជ្យ មាន​កើត​ភាព​វឹកវរ​ម្ដងទៀត ក៏​ប៉ុន្ដែ ព្រះ​អង្គ​បាន​បង្ក្រាប​ឱ្យ​រាប​អស់ ធ្វើ​ឱ្យ​ស្រុក​មាន​សន្ដិសុខ​ឡើង​វិញ​ដោយ «ទ្រង់​បញ្ជា​ឱ្យ​អនុវត្ដ​កាតព្វកិច្ច​របស់​វណ្ណៈ​ទាំង​បួន​យ៉ាង​ម៉ឺងម៉ាត់» ។
ឯកសារ ​ប្រវត្ដិសាស្ដ្រ​ចិន​បាន​រៀបរាប់​ថា ដោយ​ស្ដេច​អាណ្ណាម​ព្រះ​នាម​ លីញុញតុង​ បាន​លើកទ័ព​មក​វាយ​ចិន សម្លាប់​ប្រជាជន​ចិន​អស់​ជា​ច្រើន​នាក់ ព្រះ​ចៅ​អធិរាជ​ចិន​បាន​អំពាវនាវ​សុំ​ជំនួយ​ពី​ព្រះរាជា​ខ្មែរ និង​ចាម្ប៉ា ដែល​ធ្លាប់​បាន​ចុះ​សន្ធិសញ្ញា​សម្ព័ន្ធមេត្រី​ជាមួយ​គ្នា កាលពី​ឆ្នាំ​១០០០​នៃ​គ្រិស្ដសករាជ ។ ស្ដេច​ខ្មែរ និង ស្ដេច​ចាម បាន​កេណ្ឌ​ទ័ព​ទៅ​ជួយ​ចិន​តាម​សំណូមពរ ក៏​ប៉ុន្ដែ​ត្រូវ​ចាញ់​អាណ្ណាម​ទៀត ដែល​ជា​ហេតុ​ធ្វើ​ឱ្យ​ចិន​ត្រូវ​សុំ​ចរចា​រក​សន្ដិភាព ។ រឿង​ចម្បាំង​ជាមួយ​អាណ្ណាម​នេះ ថ្វីបើ​មិន​មាន​សិលាចារឹក​ខ្មែរ​ ឬ​ចាម ឬ​ឯកសារ​ប្រវត្ដិ​សាស្ដ្រ​អាណ្ណាម​ណា​មួយ​បាន​លើក​ឡើង​ក៏​ដោយ ក៏​ប៉ុន្ដែ​ប្រហែលជា​កើត​មាន​ឡើង​មែន ពីព្រោះ​ថា ឯកសារ​ប្រវត្ដិសាស្ដ្រ​ចិន ជា​ឯកសារ​ដែល​ហ្មត់ចត់​ជាងគេ​នៅ​អាស៊ី​ចុង​បូព៌ា ។ ព្រះបាទ​ហស៌វរ្ម័ន​ទី​៣ បាន​សុគត​ទៅ​នៅ​ឆ្នាំ​១០៩០ ហើយ​ទ្រង់មាន​ព្រះ​មរណនាម​ថា សទៈសិវបទ ។

No comments:

Post a Comment