- ចៅពញាតេជោដាំឌិន មេទ័ពរបស់ខ្មែរ និងចេះជ្រែកដី ការពិតជាអ្នកណា ?ចៅពញាតេជោដាំដី ឬ តេជោតំឌិន (ដាំឌិន នេះជាពាក្យយកពីថៃមានន័យថាតំត្រូវនឹងដាំ ឌិនត្រូវនឹងដី) លោកជា ឧកញ៉ាមន្ត្រីក្នុងសម័យព្រះបាទបទុមសុរិយវង្ស។ ព្រះបាទបទុមសុរិយវង្ស ដោយសារមានព្រះនេត្រទិព្វ ព្រះអង្គបានដឹងបានយល់នូវអស់ព្រឹត្ដិការណ៍ ព្រះអង្គបានដឹងថា អ្នកមានបុណ្យមាត់ទិព្វបានកើតឡើងហើយ ព្រះអង្គនឹកគិតឃើញថា មិនងាយនឹងចាប់ពញារោងនេះឡើយ។ ព្រះអង្គកោះប្រជុំអស់នាម៉ឺនមុខមន្ដ្រី ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាដ៏ធំនេះ។ ព្រះអង្គយល់ឃើញថាតទៅអនាគត ប្រទេសសៀមនឹងមានស្ដេចមួយអង្គ ដែលគេពុំអាចកំទេចបានឡើយ។ ដូច្នេះ គេត្រូវតែចាត់ទុកស្រុកសៀមដោយឡែក ដោយមិនចាំនាំសួយសារអាករមកថ្វាយស្ដេចស្រុកខ្មែរដូចសព្វដងនោះទៀតទេ។ប្រសិនបើយោលទៅតាមឯកសារខ្លះទៀត បុព្វហេតុដែលបណ្ដាលឲ្យព្រះរាជាខឹងខ្ញាល់ចេញបញ្ជាចាប់ ពញារោង នោះ គឺមកពី នាយរោង បានប្រមាថមាក់ងាយចេស្ដារព្រះអង្គ ដោយគ្មានញញើតញញើមហ៊ានចូលមកឈរបង់ជំទែងកណ្ដាលសាលជំនុំ ចំពីមុខព្រះភ័ក្ត្រព្រះអង្គ ពេលដែលចូលមក នាយរោង បានបំបាំងខ្លួន មិនឲ្យនាម៉ឺនមន្ត្រីពលសេនាម្នាក់មើលឃើញឡើយ។ មានតែព្រះមហាក្សត្រព្រះបទុមសុរិយវង្សមួយអង្គគត់ ដែលយាងចូលមកដល់ទើបមើលឃើញ។ អាកប្បកិរិយាព្រហើននេះហើយ ដែលធ្វើឲ្យព្រះអង្គខ្ញាល់ ចេញបញ្ជារកចាប់នាយរោង។ឃើញច្បាស់ជាក់នឹងភ្នែក ថាព្រះមហាក្សត្រខ្មែរមានមហិទ្ធិឫទ្ធិតេជៈបារមី មិនអន់ខ្សោយដូចដែលខ្លួននឹកស្មាន ពញារោង ក៏រត់ភៀសខ្លួនបាត់ស្រមោលទៅ។ ឧកញ៉ាមន្ដ្រីចៅពញាតេជោដាំដី (តំដិន) ត្រូវនាំពលសេនាចំនួន ៣០០នាក់ ជ្រែកដីទៅចាប់ពញារោងនៅឯស្រុក សុខោទ័យ។ កងទ័ពតេជោដាំដីវិញដេញតាមចាប់ប្រកិតពីក្រោយ ពញារោង រត់ទៅដល់ស្រុកពីជិត ហើយឡើងកាត់សំដៅទៅតំបន់ស្រុកសុខោទ័យ មកដល់ទីនេះ ពញារោង រត់ចូលទៅពួនលាក់ខ្លួនក្នុងវត្ដពុទ្ធថៃ សុំលោកចៅ អធិការសាងផ្នួសបួសជាសាមណេរ។
- <p>រសៀលថ្ងៃមួយ នៅពេលដែលនេនរោងកំពុងតែបោសសំអាតទីធ្លាមុខព្រះវិហារ ស្រាប់ តែ ចៅពញាតេជោដាំដី ជ្រែកដីលេចចេញមកពាក់កណ្ដាលខ្លួនចំពីមុខតែម្ដង ដោយមិនបានដឹងថានេននេះជា ពញារោង តេជោដាំដី ក៏ទូលសុំសួរលោករក ពញារោង។ នេនរោង ដឹងច្បាស់ថាគេមករកចាប់ខ្លួន បានមានសង្ឃដីកាឆ្លើយតបទៅវិញ សូមឧបាសករង់ចាំនូវទីនេះសិនចុះចាំអាត្មាទៅរកជូន ភ្លាមនោះដែរ រូបរាងកាយ តេជោដាំដី ប្រែទៅជារឹងបន្ដិចៗម្ដង ហើយក្លាយទៅជាថ្មរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ។ មេទ័ពពលសេនានៅសល់ប៉ុន្មាន ដែលដើរតាមផ្លូវជ្រែកដីដោយតេជោដាំដីបាននាំគ្នាដកថយត្រលប់ចូល នគរទៅរាយការណ៍ថ្វាយព្រះរាជាតាមហេតុការណ៍។ក្រោយពេលដែលស្ដេចសៀមនៅសុខោទ័យចូលទិវង្គត នេនរោង បានចាកសិក្ខាបទ ហើយបានឡើងគ្រប់គ្រងស្រុកសៀមពីពេលនោះមក។ ពញារោង បានប្ដូរឈ្មោះមានព្រះបរមនាមជាព្រះមហាក្សត្រថា ព្រះបាទចន្ទ្រាធិបតី ស្ដេចសៀមថ្មីអង្គនេះ ដែលគេនិយមហៅតែ ពញារោងៗ បានប៉ុនប៉ងធ្វើគត់ព្រះបទុមសុរិយវង្ស ព្រះមហាក្សត្រខ្មែរចំនួនពីរលើកទៀត។ ឈ្មោះរបស់លោកត្រូវបានគេប្រសិទ្ធិនាមឱ្យផ្លូវមួយខ្សែដែលចាប់ផ្ដើមពីអង់តែន ទួលគោក រហូតដល់រង្វង់មូលកួចកាណុង៕ រស់ ចន្ត្រាបុត្រ
ព្រះនាម រជ្ឋកាល រាជធានី
ព្រះវិរោរាជ ១៩១ - ១៣៧
ព្រះឧទ័យ ១៣៧ - ៧៨
ព្រះសុវណ្ណបទុម ៧៨ - ២១
ស្តេចប្រទេសរាជ ២១ - ១
ព្រះទេវង្សអស្ចារ្យ ១ (គ.ស ៧៨)
ព្រះកេតុមាលា ៧៨ - ៤៦៧
ព្រះសហ័ស្សរាំង្សី ៤៦៧ - ៥១១
ព្រះជ័យវុទ្ធីវង្ស ៥១១ - ៥៦០
ព្រះបទុមវវង្ស ៥៦០ - ៦២១
ព្រះបទុមសុរិយវង្ស ៦២១ - ៧២៩
ព្រះធនញ្ជ័យគោរពរាជ ៧២៩ - ៧៩៤
ព្រះស្រីជ័យជេដ្ឋ ៧៩៤ - ៨៥៣
ព្រះជេដ្ឋាជ័យ ៨៥៣ - ៩១៦
ព្រះស័ង្ខចក្រ ៩១៦ - ៩៧១
ព្រះចក្រព័ត្រ ៩៧២ - ១០០០
ព្រះគោត្តមអមរទេវរាជ ១០០១ - ១០០៨
ព្រះសន្ធពអនុរាជ ១០០៨ - ១០២៧
ព្រះបាទបក្សីចាំក្រុង ១០២៧ - ១០៧១
ព្រះអឡស្សរាជ ១០៧១ - ១១១១
ព្រះវុឌ្ឃិយា ១១១១ - ១១៤៧
ព្រះសិង្ខក័ង្ខា ១១៤៧ - ១១៩៥
ព្រះសេណ្ណ័ក្ករាជ ១១៩៥ - ១២៣៨
ព្រះសីហនុរាជ ១២៣៨ - ១២៩០
ស្តេចត្រសក់ផ្អែម ១២៩០ - ១៣៤០
ព្រះបរមនិព្វានបាទ ១៣៤០ - ១៣៤៥
ព្រះសិទ្ទានរាជ ១៣៤៥ - ១៣៤៦
ព្រះលំពង្សរាជា ១៣៤៦ - ១៣៤៨
ព្រះស្រីសុរិយោទ័យ ១៣៤៩ - ១៣៦២
ព្រះបរមរាមា ១៣៦២ - ១៣៧២
ព្រះធម្មសោករាជ ១៣៧២ - ១៤០០
ព្រះស្រីសុរិយោវង្ស ១៤០០ - ១៤១៣
ព្រះបរមអសោករាជ ១៤១៣ - ១៤១៦
ព្រះចៅពញាយ៉ាត ១៤១៧ - ១៤៦៣
ព្រះបាទចៅពញានូ ១៦៣៥ -១៦៣៩ ឧដុង្គ
ព្រះបាទ បុទុមរាជាទី១(អង្គនន់) ១៦៣៩-១៩៤១ ឧដុង្គ
ព្រះបាទ ចៅពញាច័ន្ទ ១៦៤១-១៦៥៩ ឧដុង្គ
ព្រះបាទ បរមរាជាទី៩(អង្គសូរ) ១៦៥៩-១៦៧២ ឧដុង្គ
ព្រះបាទ ស្រីជ័យជេដ្ឋា ១៦៧២-១៦៧៣ ឧដុង្គ
ព្រះបាទ កែវហ្វាទី២(អង្គជី) ១៦៧៣-១៦៧៥ ឧដុង្គ
ព្រះបាទ ជ័យជេដ្ឋទី៣(អង្គសី) ១៦៧៥-១៦៨៨ ឧដុង្គ
អ្នកម្នាងទៃ ១៦៨៨-១៦៩៤ ឧដុង្គ
ព្រះបាទ ជ័យជេដ្ឋាទី៣ ១៦៨៨-១៦៩៥ ឧដុង្គ
ព្រះបាទ ឧទ័យរាជា (អង្គយ៉ង) ១៦៩៥-១៦៩៦ ឧដុង្គ
ព្រះបាទជ័យជេដ្ឋាទី៣ ១៦៩៦-១៦៩៩ ឧដុង្គ
ព្រះបាទកែវទី៣ ១៦៩៩-១៧០០ ពោធិសាត់
ព្រះបាទជ័យជេដ្ឋាទី៣ ១៧០៣-១៧០៦ ឧដុង្គ
ព្រះបាទធម្មរាជាទី៣ ១៧០៦-១៧០៩ ឧដុង្គ
ព្រះបាទកែវហ្វា(អង្គអឹម) ១៧១០-១៧២២ ពោធិសាត់
ព្រះបាទសត្ថាទី២ (អង្គជី) ១៧២២-១៧២៩ ឧដុង្គ
ព្រះបាទធម្មរាជាទី៣ ១៧២៩-៧ខែ ឧដុង្គ
ព្រះបាទសត្ថាទី២(អង្គជី) ១៧២៩-១៧៣៧ ឧដុង្គ
ព្រះបាទធម្មរាជាទី៣ ១៧៣៧-១៧៤៩ ឧដុង្គ
ព្រះបាទធម្មរាជាទី៤(អង្គអឹម) ១៧៤៧-១៧៤៨ ឧដុង្គ
ព្រះបាទរាមាធិបតីទី៣(អង្គទង) ១៧៤៧-១៧៤៨ ឧដុង្គ
ព្រះបាទសត្ថាទី២ ១៧៤៩ ឧដុង្គ
ព្រះបាទស្រីជ័យជេដ្ឋា(អង្គស្ងួន) ១៧៤៩-១៧៥៥ ឧដុង្គ
ព្រះបាទរាមាធិបតី ១៧៤៧-១៧៤៨ ឧដុង្គ
ព្រះបាទ នារារាជាទី២(អង្គតន់) ១៧៥៨-១៧៧៥ ឧដុង្គ
ព្រះបាទ រាមរាជា(អង្គនន) ១៧៧៥-១៧៧៩ ឧដុង្គ
ព្រះបាទ នារារាជាទី៣ (អង្គអេង) ១៧៧៩-១៧៩៦ ឧដុង្គ
ព្រះបាទ ចៅហ៊ា្វប៉ុក ១៧៩៦-១៨០៥ ឧដុង្គ
ព្រះបាទ ឧទ័យរាជា (អង្គច័ន្ទ) ១៨០៦-១៨៣៤ ឧដុង្គ
ម្ចាស់ក្សត្រីអង្គមី ១៨៣៤-១៨៤០ ឧដុង្គ
ព្រះបាទ អង្គឌួង ១៨៤០-១៨៥៩ ឧដុង្គ
ព្រះបាទនរោត្តម ១៩៥៩-១៩០៤ ឧដុង្គ
ព្រះបាទ ស៊ីសុវត្ថិ ១៩០៤-១៩៤៧ ភ្នំពេញ
ព្រះបាទ ស៊ីសុវត្ថិ មុនីវង្ស ១៩២៧-១៩៤១ ភ្នំពេញ
ព្រះបាទ នរោត្តម សីហនុ ១៩៤១-១៩៧០ ភ្នំពេញ
ព្រះបាទ សុរាម្រឹត ១៩៥៥-១៩៦០ ភ្នំពេញ
ព្រះបាទនរោត្តមសីហមុនី ១៤ តុលា ២០០៤ ភ្នំពេញ
No comments:
Post a Comment