វៀតមិញ និង វៀតកុង គឺប្រធានបទ ២ ដែលសំខាន់ផង ដែលខ្មែរគ្រប់និន្នាការតែងតែឈ្លោះគ្នា សម្លាប់គ្នា ប្រឆាំងគ្នា ដើម្បី ប្រទេសជាតិ។ ខ្ញុំមិនចោទថាអ្នកណាក្បត់ជាតិខ្មែរ អ្នកណាស្នេហារជាតិខ្មែរទេ ព្រោះការ យល់ត្រឹមត្រូវ វាសំខាន់ជាងការ បង្ខំឲ្យយល់បានត្រឹមត្រូវ។ ជាសង្ខេប ខ្ញុំសូមបញ្ជាក់ដូចខាងក្រោម៖
- វៀតមិញ VIet Minh គឺជាចលនាប្រដាប់អាវុធ ចិន វៀតណាមខាងជើង ប្រឆាំង បារាំង ក្នុងសង្រ្គាមលោកលើកទី ១ ឆ្នាំ ១៩៤០- ១៩៥៤
- វៀតកុង Viet Cong គឺជាចលនាប្រដាប់អាវុធ អាមេរិក វៀតណាមខាងត្បូង ប្រឆាំង ចិន និងវៀតណាមខាងជើង ក្នុងសង្រ្គាម លោកលើកទី ២ ឆ្នាំ ១៩៥៣-១៩៧៥
- បើគេនិយាយអំពីសង្រ្គាមឥណ្ឌូចិន គឺសំដៅថា ឆ្នាំ ១៩៧៩-១៩៩១ អាមេរិក ណាតូ ចិន បារាំង អគ្លេស ធ្វើសង្រ្គាមនៅកម្ពុជា ដើម្បីដេញ វៀតណាម រុស្សី ចេញពី ទឹកដីកម្ពុជា
- បើនិយាយអំពីការប្រឆាំង បេះបោរនានានៃបក្សនយោបាយនៅកម្ពុជា គឺជាក្រុមដែល ធ្វើសកម្មភាពដើម្បីដេញ កងទ័ព និង ប្រជាជន វៀតណាមចេញពីកម្ពុជា ឆ្នាំ ១៩៧៩-២០០៨
- បើនិយាយពី គណបក្សសង្រ្គោះជាតិ គឺជាចលនានយោបាយ យោធាប្រដាប់អាវុធ ខ្មែរ ដែលសហការណ៍ជាមួយ ក្រុម កុក ស ក្រុមម៉ុងតាញ៉ា ក្រុមវៀតណាមសេរី ក្រុមឡាវ ក្រុមថៃ ដើម្បី ដេញប្រជាជន ចិន អ្នកវិនិយោគចិន ចេញពីកម្ពុជា ឆ្នាំ ២០០៨ ដល់ ឆ្នាំ ២០២០ នេះ
អ្វីដែលប្រជាជន កងទ័ពខ្មែរ អ្នកតស៊ូខ្មែរ ពិបាកយល់អំពី កល្បយុទ្ធ គឺថា ប្រទេសកម្ពុជាតែ ១ មានវៀតមិញវៀតណាមខាងជើងផង វៀតមិញវៀតណាមខាងត្បូងផង ដូច្នេះ ខ្មែរមិនដឹងជាខាងណាជាខាងណី?? លុះសម័យ វៀតកុង ប្រទេសកម្ពុជា ១ មាន ចលនាវៀតកុង ២ ដែរ នៅ កម្ពុជាក្រោម ចលនាវៀតកុង ២ ដែរ មិនដឹងមួយណាពិត មួយណាក្លែងក្លាយ? រហូតខ្មែរក្រោមជាង ១០ លាននាក់សម្រេចចិត្ត ចូលសញ្ជាតិវៀតណាម ដើម្បីផុតពីការកាប់សម្លាប់គ្នាឯង !!។
ដោយការវិភាគ មើលឃើញសញ្ញាគ្រោះថ្នាក់របស់ បក្សប្រឆាំងដ៍មានអំណាច មានប្រជាប្រិយភាព មានការគាំទ្រដោយ ងងឹងងងល់ បានជាខ្ញុំ ហៅថា គណបក្សសាងគ្រោះជាតិ តាំងពីការចាប់បដិសន្ធិនៃគណបក្សនេះមកម្ល៉េះ ពីព្រោះ ការធ្វើនយោបាយ ត្រូវការ លុយ/ថវិការ ចំណែកបក្សប្រឆាំងនានា គឺប្រើថវិការបានមកពី ជនជាតិវៀតណាម ចាម ដែលរស់នៅអាមេរិកកាំង បារាំង កាន់តែច្បាស់ គឺបក្សសាងគ្រោះជាតិ ហាមដាច់ខាតការរិះគន់លើជនជាតិវៀតណាមនៅកម្ពុជា ថែមទាំង ធានាក្នុងការផ្តល់សញ្ជាតិ ធានាសិទ្ធិមនុស្សដល់ជនជាតិ ម៉ុងតាញ៉ា នៅខេត្ត ស្ទឹងត្រែង ក្រចេះ រតនកីរី មណ្ឌលគីរី ឪ្យបង្កើតជារដ្ឋឯករាជ្យ
The term Việt Cộng (越共) appeared in Saigon newspapers beginning in 1956.[7] It is a contraction of Việt Nam Cộng-sản (越南共產, Vietnamese communist),[7] or alternatively Việt gian cộng sản (越奸共產, "Communist Traitor to Vietnam").[8] The earliest citation for Việt Cộng in English is from 1957.[9] American soldiers referred to the Việt Cộng as Victor Charlie or V-C. "Victor" and "Charlie" are both letters in the NATO phonetic alphabet. "Charlie" referred to communist forces in general, both Việt Cộng and North Vietnamese.
The official Vietnamese history gives the group's name as the Liberation Army of South Vietnam or the National Liberation Front for South Vietnam (NLFSV; Mặt trận Dân tộc Giải phóng miền Nam Việt Nam, 𩈘陣民族解放沔南越南).[6][nb 1] Many writers shorten this to National Liberation Front (NLF).[nb 2] In 1969, the Việt Cộng created the "Provisional Revolutionary Government of the Republic of South Vietnam" (Chính Phủ Cách Mạng Lâm Thời Cộng Hòa Miền Nam Việt Nam, 政府革命臨時共和沔南越南), abbreviated PRG.[nb 3] Although the NLF was not officially abolished until 1977, the Việt Cộng no longer used the name after PRG was created. Members generally referred to the Việt Cộng as "the Front" (Mặt trận).[7] Today's Vietnamese media most frequently refers to the group as the "Liberation Army of South Vietnam" (Quân Giải phóng Miền Nam Việt Nam, 軍解放沔南越南).
The Việt Cộng (Vietnamese: [vîət kə̂wŋmˀ] (listen)), also known as the National Liberation Front of South Vietnam or FNL (from the French Front National de Libération), was a mass political organization in South Vietnam and Cambodia with its own army – the Liberation Army of South Vietnam (LASV) – that fought against the United States and South Vietnamese governments during the Vietnam War, eventually emerging on the winning side. It had both guerrilla and regular army units, as well as a network of cadres who organized peasants in the territory it controlled. Many soldiers were recruited in South Vietnam, but others were attached to the People's Army of Vietnam (PAVN), the regular North Vietnamese army. During the war, communists and anti-war activists insisted the Việt Cộng was an insurgency indigenous to the South, while the U.S. and South Vietnamese governments portrayed the group as a tool of Hanoi. Although the terminology distinguishes northerners from the southerners, communist forces were under a single command structure set up in 1958
Việt Minh (Vietnamese: [vîət mīŋ̟] (listen); abbreviated from Việt Nam độc lập đồng minh (Chữ Nôm:越南獨立同盟), French: "Ligue pour l'indépendance du Viêt Nam", English: "League for the Independence of Vietnam") was a national independence coalition formed at Pác Bó by Hồ Chí Minh on May 19, 1941. The Việt Nam Độc Lập Đồng Minh Hội had previously formed in Nanjing, China, at some point between August 1935 and early 1936 when Vietnamese nationalist parties formed an anti-imperialist united front. This organization soon lapsed into inactivity, only to be revived by the Indochinese Communist Party (ICP) and Hồ Chí Minh in 1941.[1] The Việt Minh established itself as the only organized anti-French and anti-Japanese resistance group.[2] The Việt Minh initially formed to seek independence for Vietnam from the French Empire. The United States supported France. When the Japanese occupation began, the Việt Minh opposed Japan with support from the United States and the Republic of China. After World War II, the Việt Minh opposed the re-occupation of Vietnam by France and later opposed South Vietnam and the United States in the Vietnam War. The political leader and founder of Việt Minh was Hồ Chí Minh. The military leadership was under the command of Võ Nguyên Giáp. Other founders were Lê Duẩn and Phạm Văn Đồng.
No comments:
Post a Comment