ប្រវត្តិ ពៅ ពន្លក
ទស្សនៈមិត្តអ្នកអាន៖ «ឃ្លោកលិចអម្បែងអណ្ដែត» នៅក្នុងអង្គភាពវិទ្យុអាស៊ីសេរី ភាសាខ្មែរ
គ្រាន់តែទៅដល់ទឹកដីអាមេរិក ដែលខ្លួនជ្រកកោនធ្វើសកម្មភាពផ្សាយវាយប្រហារប្រទេសកំណើតខ្លួនឯងភ្លាម បុគ្គល ហួត ឃិនវុទ្ធី ហៅជុន ច័ន្ទបុត្រ បានរៀបចំវេទិកាអ្នកស្ដាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរីមួយភ្លាម នាយប់ថ្ងៃទី៩ ឧសភា២០១៧នេះ ក្រោមប្រធានបទ «ឃ្លោកលិច អម្បែងអណ្ដែត»។ ពាក្យមួយឃ្លានេះបានធ្វើឲ្យអតីតបុគ្គលិកវិទ្យុអាស៊ីសេរីភាសាខ្មែរទាំងអស់នឹកឃើញដល់ភាពវឹកវរនៅក្នុងអង្គភាពវិទ្យុអាស៊ីសេរីភាសាខ្មែរខ្លួនឯងឡើងវិញ។
គេនៅចាំបានថាក្នុងអំឡុងឆ្នាំ២០០៩ នៅពេលដែលឈ្មោះ សំ ប៉ូលី ហៅ ពៅ ពន្លក (ឈ្មោះក្នុងការផ្សាយ) បានឡើងតួនាទីជាអនុប្រធានវិទ្យុអាស៊ីសេរីភាសាខ្មែរភ្លាម បុគ្គលនេះបានបញ្ឈប់បុគ្គលិកអ្នករាយការណ៍ព័ត៌មានម្នាក់នៅការិយាល័យភ្នំពេញភ្លាម ដោយសារបុគ្គលិកម្នាក់នោះធ្លាប់បានតមាត់នឹងបញ្ជារបស់ខ្លួន (សំ ប៉ូលី) នៅពេលដែលបុគ្គលនេះមកធ្វើការនៅភ្នំពេញក្នុងអំឡុងពេលបោះឆ្នោតឃុំសង្កាត់២០០៧។ ការបញ្ឈប់នោះត្រូវបានគេមើលឃើញថាជាការសងសឹក គ្មានមូលដ្ឋានអ្វីទាល់តែសោះ។
នៅគ្រាហ៍នោះ បុគ្គលិកនៅភ្នំពេញមួយក្រុមដែលមិនសប្បាយចិត្តនឹងភាពផ្តាច់ការ គ្មានហេតុផលរបស់ សំ ប៉ូលី ក៏បានស្នើសុំជួបអនុប្រធានវិទ្យុអាស៊ីសេរី លោក Dan Southerland ដែលគ្រាហ៍នោះលោកកំពុងទស្សនកិច្ចការិយាល័យផ្សាយនៅភ្នំពេញ ដោយសំណូមពរឱ្យលោកស្នើសុំទៅថ្នាក់ដឹកនាំវិទ្យុអាស៊ីសេរីឲ្យពិចារណាឡើងវិញពីករណីបញ្ឈប់បុគ្គលិកដោយគ្មានហេតុផល។ គ្រាន់តែសុំ និងជួបប្រជុំប៉ុណ្ណឹង នៅព្រឹកថ្ងៃបន្ទាប់បុគ្គលិក ២នាក់ទៀត គឺ លោក ហ៊ុយ វណ្ណៈ និង ថៃ សុធា ត្រូវបានគេបញ្ឈប់ពីការងារបន្ថែមទៀត ហើយការតវ៉ាក៏កើតមានជាចំហរ ជាមួយនឹងការដុតកង់ឡាន ហើយក៏មានសារព័ត៌មានក្នុងស្រុកចុះផ្សាយជាហូរហែ។
និយាយត្រឡប់ទៅឈ្មោះ សំ ប៉ូលី ហៅ ពៅ ពន្លក ដែលទើបឡើងជាអនុប្រធានវិទ្យុអាស៊ីសេរីភាសាខ្មែរបន្តទៀត។ ម្សៀរនេះមិនទាំងចេះអក្សរខ្មែរច្បាស់លាស់ផងទេ កុំថាឡើយដល់ទៅសរសេរព័ត៌មានផ្សាយនោះ។ នៅក្នុងការិយាល័យវិទ្យុអាស៊ីសេរីភាសាខ្មែរ នៅអាមេរិក គេហៅ សំ ប៉ូលី ថា អាក្របី ព្រោះមិនចេះអី ប៉ុន្តែម្សៀនេះមានឥទ្ធិពលពីព្រោះម្សៀនេះជាសមាជិកសហជីពនៃវិទ្យុអាស៊ីសេរី។ ចាប់តាំងពីម្សៀ សំ ប៉ូលី ហៅ ពៅ ពន្លក ឡើងធ្វើអនុប្រធានរបស់លោក កឹម សុស ដែលកាលនោះ នៅកាន់តំណែងជាប្រធានវិទ្យុអាស៊ីសេរីផ្នែកភាសាខ្មែរមក ម្សៀនេះធ្វើព្យុះធ្វើភ្លៀងស្រេចតែចិត្ត។ លោក ម៉ាយ៉ារិទ្ធិ ដែលជាស្ថាបនិកម្នាក់នៃវិទ្យុអាស៊ីសេរីភាសាខ្មែរ ឈឺចិត្តនឹងអាមេរិកាំងដែលតែងតាំង «អាក្របី» ធ្វើជាអនុប្រធាន ក៏បានលាឈប់ពីការងារ។
ជាបន្តបន្ទាប់មកទៀត ម្សៀរ សំ ប៉ូលី ហៅ ពៅ ពន្លក ក៏ត្រូវបានគេតែងតាំងជាប្រធានវិទ្យុអាស៊ីសេរីភាសាខ្មែរជំនួសលោក កឹម សុស។ តាំងពីនោះមកម្សៀរនេះ ក៏បាននិមន្តគ្រូរបស់ខ្លួន គឺបុគ្គល ហួត ឃិនវុទ្ធី ហៅជុន ច័ន្ទបុត្រ ដែលពីមុនជាបុគ្គលិកវិទ្យុអាស៊ីសេរីដែរ ប៉ុន្តែត្រូវបានវិទ្យុនេះបញ្ឈប់ពីការងារដោយសាររឿងពុករលួយកិបកេងលុយថ្លៃដេកសណ្ឋាគារពេលចុះបំពេញបេសកកម្មនៅភ្នំពេញ ឱ្យមកធ្វើការវិញ និងស្នើតែងតាំងជាអនុប្រធានវិទ្យុអាស៊ីសេរីភាសាខ្មែរ។
ចាប់តាំងពីពេលនោះមកមនុស្សល្បីៗនៅវិទ្យុអាស៊ីសេរី នៅអាមេរិក ដែលមិនមែនជាបក្សពួកខ្លួន ឬដែលមាន ទស្សនៈមិនស្របនឹងបុគ្គល ជន ច័ន្ទបុត្រ បានខ្ទាតចេញម្នាក់ម្ដងៗ ដូចជា លោក សំ បូរិន្ទ (ស្លាប់ហើយ) លោក សាន សុវិទ្យ លោក ហាស់ សាន អ្នកស្រី មឿង ទុំ … ជាដើម ។ល។
តើនេះមិនជាឧទាហរណ៍មួយនៃភាសិតខ្មែរថា «ឃ្លោកលិចអម្បែងអណ្ដែត» ទេឬ ? បើ បុគ្គល ជុន ច័ន្ទបុត្រ ហៅ ហួត វុទ្ធី លាងគូថខ្លួននិងបក្សពួកខ្លួនមិនទាំងជ្រះផង នៅមានមុខអីមកនិយាយរឿង ឃ្លោកលិចអម្បែងអណ្ដែតនេះ ? គួរឲ្យអស់សំណើច !!!
ដោយ ក្មេងព្រែកលួង
Um Sarin(credited)
ជុនចាន់បុត្រ ឈ្មោះពិត ហួត វុឌ្ឍី ជាអតីតក្មេងកំព្រានៅ កូលាបបី (បន្ទាយសេះ) ។ត្រូវបានដេញចេញ ពី មណ្ឌល ដោយសារ ល្មើសវិន័យ មណ្ឌល។ ធ្លាប់រៀននៅ សកលវិទ្យាល័យ ភ្នំពេញ បានជាប់អាហារូបករណ៍ ទៅរៀននៅ សហភាពសូវៀត និង ត្រឡប់មកវិញ បង្រៀននៅ សកលវិទ្យាល័យភ្នំពេញ។ ក្រោយមក បានមកធ្វើការ នៅអង្គការ យូណេស្កូ ភ្នំពេញ ។ បានអាហារូបករណ៍ ទៅរៀននៅ អាមេរិក ហើយជា បងប្អូន ម៉ាយារឹទ្ធ ។ ម៉ាយារិទ្ធ ហៅមកធ្វើការ នៅ អាស៊ីសេរី មកបង្កជម្លោះ ជាមួយ ដារិតផាត ហើយ អាមេរិកកាំងដេញ ដារិតផាត ដែលត្រូវ ជា បេក្ខជន នាយកវិទ្យុអាសីុសេរីចោលទៅ តាំងពីឆ្នាំ 1998 ម៉្លេះ។ ក្រោយមក ជុន ចាន់បុត្រ មានរឿងអាស្រូវ ក្លែងវិក័យបត្រ លួចលុយ អាសីុសេរី អាមេរិកកាំង បានដេញចោលទៅ។ ឆ្នាំ 2009 សំ ប៉ូលី ហៅ ពៅ ពន្លក ត្រូវ អាមេរិកកាំង ឲ្យឡើងធ្វើ នាយក វិទ្យុ អាសីុសេរី បានហៅ ជុន ចាន់បុត្រ ជាបក្ខពួកខនលួន មកធ្វើការ អាសីុសេរីវិញ ធ្វើជា នាយករង។ ក្រោយពេលមកវិញ ជុនចាន់បុត្ត បានរៀបផែនការ ដេញ អ្នកចាស់ ចេញម្តងមួយៗ អស់ជាច្រើននាក់។ ជុន ចាន់បុត្រ បានប្រែក្លាយ វិទ្យុអាសីុសេរី ទៅជា វិទ្យុផ្កាប់មុខ គាំទ្រ អ្នកប្រឆាំង វាយប្រហារ បក្សកាន់អំណាច តែម្តង។ នេះជា ប្រវត្តិសង្ខេប របស់លោក ជុន ចាន់បុត្រ។
សារជូនពរពីប្រធានវិទ្យុអាស៊ីសេរីផ្នែកភាសាខ្មែរ
ក្នុងឱកាសបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីនេះ ខ្ញុំបាទ សំ ប៉ូលី សូមជូនពរដល់លោកអ្នកស្ដាប់ទាំងអស់ ទាំងនៅក្នុង និងក្រៅប្រទេស ឲ្យទទួលបាននូវសុខភាពល្អប្រសើរ និងមានសេចក្ដីសុខក្សេមក្សាន្តនៅក្នុងឆ្នាំថ្មីនេះ និងឆ្នាំខាងមុខៗទៀត។
ជំនួសមុខឲ្យក្រុមការងារនៃវិទ្យុអាស៊ីសេរីទាំងអស់ ខ្ញុំបាទសូមថ្លែងអំណរគុណចំពោះការជឿជាក់លើវិទ្យុអាស៊ីសេរី និងចាត់ទុកវិទ្យុអាស៊ីសេរីជាផ្នែកមួយនៃសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់លោកអ្នក។
ខ្ញុំបាទសូមថ្លែងអំណរគុណផងដែរចំពោះលោកអ្នកដែលតែងតែយកចិត្តទុកដាក់ក្នុងការផ្ដល់យោបល់ និងការរិះគន់ស្ថាបនានានាមកវិទ្យុអាស៊ីសេរី។ ខ្ញុំបាទសង្ឃឹមថា លោកអ្នកនាងនឹងបន្តទាក់ទងមកយើងខ្ញុំទៀត។
ជាថ្មីម្ដងទៀត ខ្ញុំសូមបួងសួងដល់ទេវតាឆ្នាំថ្មី ប្រសិទ្ធពរជ័យដល់លោកអ្នកស្ដាប់ និងក្រុមគ្រួសារឲ្យជួបប្រកបតែនឹងសុខសន្តិភាពជាដរាប។
សមាសភាពអ្នកដឹកនាំវិទ្យុអាស៊ីសេរី
- Kyaw Kyaw Aung - Contact the Burmese Service
- Greg Ho - Contact the Cantonese Service
- Poly Sam - Contact the Khmer Service
- Bong Park - Contact the Korean Service
- Bounchanh Mouangkham - Contact the Lao Service
- M. Yufen Tsao - Contact the Mandarin Service
- Kalden Lodoe - Contact the Tibetan Service
- lim Seytoff - Contact the Uyghur Service
- An Nguyen - Contact the Vietnamese Service
RFA has sacked Mr. Sam Borin
By Khmerization
Radio Free Asia (RFA) Khmer Service has sacked Mr. Sam Borin, who is its prominent interviewer and commentator, reports Deum Ampil.
On Thursday the 8th, Mr. San Suwidh, another RFA's star broadcaster, was the seventh person to be sacked by RFA. An unnamed source said that RFA has accused both broadcasters of inciting other RFA staff to stage a tyre-burning protest in late September that led to a chain of sackings by RFA.
The same source said that these two high-profile broadcasters were sacked simply because they dare to criticise and oppose the management style of RFA Khmer Service's director, Mr. Kem Sos and his deputy, Mr. Sam Poly.
But RFA has maintained that the staff were laid off because of the organisation's restructure and due to the expiration of their contracts.
A total of 7 staff had been sacked since 24th September. They include Ms. Sieng Sophorn, Mr. Huy Vannak, Mr. Thai Sothea, Mr. Phan Sophat, Mr. San Suwidh, Mr. Sam Borin and one other staff.
Uon Chhin and Yeang Sothearin worked for RFA’s Khmer-language news service until the U.S.-funded media outlet shut its Phnom Penh bureau on September 12, 2017, citing government pressure and the forced closure of FM radio stations carrying its broadcasts.
Both were arrested in Phnom Penh’s Marady Hotel in November 2017 and accused of sending intelligence reports to the U.S., an allegation they deny.
They spent nine months in pretrial detention before being released on bail last year.
Three penal judges presided over the espionage case against Chhin and Sothearin on Friday. Their lawyers requesting that charges related to pornography be delayed to the next hearing, and the judges scheduled a hearing for the pornography charges on August 9.
Chhin said he began working with RFA in 2007, undertaking work as both a videographer and reporter. He received a salary of $1,100 per month from around 2009 until the radio service closed its Phnom Penh newsroom in 2017, he said.
He said that after RFA closed its Phnom Penh office, he sent two video clips, one about an Information Ministry press conference and a second about people protesting for the release of former opposition leader Kem Sokha.
“I sent them to RFA through [Khmer news service director] Sam Poly, and I think that they are normal videos because they do not affect Cambodia’s security,” Chhin said.
Chhin said that after RFA’s office was closed, he rented a room at the Marady Hotel for $210 per month because he want to open a studio to cover “the entertainment world.”
“It was an important goal for me: I wanted to open my own studio for entertainment, because I love singing and can earn money by filming videos at all sorts of ceremonies,” Chhin said.
“But I did not have a license yet, because I was asking the ministry about a license for this studio,” he added. “I swear on my life that I wanted to open a studio and did not have any bad intentions.”
When deputy prosecutor Seng Heang asked him where RFA received its funding, Chhin responded that he was not sure but that it possibly came from the U.S. Senate or House of Representatives.
Heang asked Chhin whether he had been in contact with U.S. Embassy information officer Chrea Vannarith.
Chhin answered that he had taken a disk containing RFA documents to the U.S. Embassy via Vannarith, and said Vannarith was in contact with all journalists.
After Chhin’s questioning, Sothearin told the court that he had worked at RFA since 2013, first as a reporter and later as editor-in-chief.
“I acknowledge that I sent two articles to RFA during the week after RFA was shut,” Sothearin said. “The first article I don’t remember, and the second article was about Sam Rainsy’s message posted on his Facebook page about the political situation in Cambodia.”
Sothearin asserted that filing news articles should not be considered a crime.
“I think the articles being sent to RFA is not a problem, because it is public news. All people also knew about this news,” Sothearin said.
He noted that he was asked by RFA help to write more stories for them, but had told them that he could not write for RFA since it did not have an office in Cambodia any longer.
“I was arrested along with brother Chhin when he called me to help with police officials who were checking on his rental room at the hotel,” Sothearin said.
Men Hengtith, chief of Phnom Penh police’s internal security bureau, told the court that on November 14, 2017, Meanchey district police officials had received information that RFA reporters had rented a room from which they were secretly sending news to a foreign country.
“I arrived there, and I saw our police officials were writing notes on confiscated equipment,” Hengtith said.
Information Ministry officers had evaluated the equipment as being for news dissemination rather than an entertainment studio, Hengtith said.
Lieutenant General Sam Vanvirak, director of the Interior Ministry’s internal security department, backed Hengtith’s testimony, saying the room was being used for news production.
“It was being disseminated secretly, and there is evidence that we have sent to the court already,” Vanvirak said.
The evidence was related to the disk that Chhin had delivered to the Vannarith at the U.S. Embassy, he said. The disk was suspected of containing secret information for the embassy, Vanvirak said.
“I think that they have been caught red-handed,” he said.
The hearing was adjourned until August 9 after four hours.
Am Sam Ath, monitoring manager for human rights group Licadho, repeated his call for the Phnom Penh Municipal Court to drop the case against Chhin and Sothearin, saying nothing divulged at the hearing showed any threats to national security.
The U.S. Embassy declined to comment, saying the trial was still ongoing.
On June 21, the Appeal Court rejected applications by the former RFA journalists to annul their court supervision and return their belongings, which were confiscated by police officers upon their arrests.
Rohit Mahajan, vice president of communications and external relations at Radio Free Asia, also called for an end to the court actions in a statement issued on Wednesday.
“Former Radio Free Asia journalists Uon Chhin and Yeang Sothearin have already suffered nine months of imprisonment and now face unsubstantiated charges, which never should have been brought forward in the first place. The Phnom Penh Court Municipal Court can rectify this unnecessary and troubling situation by dismissing the case and all charges against them without delay,” Mahajan said.
Sam Borin fired from RFA
Saturday, October 10, 2009
KI-Media
Sam Borin, a reporter for RFA Khmer Service, was fired, DAP-news reported today. With the previous firing of 6 RFA reporters and employees, Sam Borin is the seventh RFA employee who has been fired recently. Sam Borin is well known for his series of interviews with Professor Keng Vannsak, including the one in which Prof. Keng Vannsak was questioning the origin of King Jayavarman VII. The Cambodia Daily reported on 09 October that Soy Sopheap, the owner of DAP-news sent a letter to US Ambassador Carol Rodley, asking her to intervene on behalf of four RFA employees fired at the end of September. John Estrella, RFA Director for External Relations and Communications, sent an e-mail attachment to The Cambodia Daily’s inquiry on these firings stating: “In a continuing effort to produce valuable, high-quality broadcasting, Radio Free Asia will on occasion making staffing changed to further this goal. All decisions are made to preserve the integrity of our programming and to improve the service to our audience, while respecting and honoring our contractual agreements.”
DAP-news reported also that RFA did not send its representative to discuss with the Cambodian ministry of Labor regarding potential illegal firing of former employees. RFA informed the ministry of Labor that it did not gathered sufficient documents to provide clarification to the ministry. DAP indicated that a source claimed that San Suwidh, the 6th RFA employee fired, and Sam Borin were fired because they criticized the new RFA Khmer service direction led by Kem Sos and Sam Poly, his deputy.
សំបុត្រមិត្តអ្នកអានថ្ងៃនេះ៖ អានសារអតីតបុគ្គលិកវិទ្យុអាស៊ីសេរី នឹងឃើញភាពខ្លោចផ្សារយ៉ាងដំណំ !2017-04-28 10:55am
(ភ្នំពេញ)៖ ក្រោយកើតរឿងករណីលោក ជុន ច័ន្ទបុត្រ បន្លំខ្លួនចូលពន្ធនាគារជាមួយគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ មាន Facebook ជាបន្តបន្ទាប់របស់អតីតបុគ្គលិកវិទ្យុអាស៊ីសេរី (RFA) បានបង្ហោះសាច់រឿងផ្ទៃក្នុងវិទ្យុមួយនេះ ដែលយើងទាំងអស់គ្នានិងមនុស្សជាច្រើននាក់មិននឹកស្មានដល់។ ខ្លឹមសារហាក់បង្ហាញថា នៅទីនោះមានភាពអមនុស្សធម៌ ខ្លោចផ្សារយ៉ាងដំណំ និងមានសភាពដូចឋាននរកលោកីយ៍មួយ។ សូមបង្ហាញនូវសម្រង់សាច់រឿងខ្លះៗដែល អតីតបុគ្គលិកវិទ្យុនេះបានលាតត្រដាង ដើម្បីស្វែងយល់ទាំងអស់គ្នា៖
សាររបស់លោក ថៃ សុធា អតីតអ្នកគ្រប់គ្រងគេហទំព័រវិទ្យុអាស៊ីសេរី ហើយបច្ចុប្បន្នអ្នកបកប្រែភាសាអង់គ្លេស៖
សារទី១៖ «អាស៊ីសេរី អត់សមត្ថភាពស៊ើបអង្កេតរឿងខ្លួនឯងទេឬអី ទើបទៅជ្រកក្រោមក្លៀក បក្សសង្គ្រោះជាតិ ចូលទៅពន្ធនាគារ?»។
សារទី២៖ «១) បើចូលមិនលួចលាក់ គឺត្រូវបង្ហាញអត្តសញ្ញាណច្បាស់លាស់ក្នុងនាមស្ថាប័ន។ ក្រែងបង្រៀនអ្នកកាសែតឲ្យពាក់កាតកាសែត កាតស្ថាប័ន ដែរតើ!? ២) បើបន្លំ ចាំបាច់អីទៅបន្លំខ្លួនជាមួយបក្សសង្គ្រោះជាតិ បើខ្លួនឯងអព្យាក្រិត!?»។
* សាររបស់លោក អ៊ំ សារិន អតីតនិពន្ធនាយកវិទ្យុអាស៊ីសេរី បច្ចុប្បន្នជាប្រធានសមាគមការពារអ្នកកាសែត CAPJ៖
សារទី១៖ «អ្នកនៅបន្ទប់ម៉ាស៊ីនត្រជាក់ ១០០០០គីឡូ ពីភ្នំពេញ ចេញសេចក្តីថ្លែងការណ៍មួយ ដូចចាក់ប្រេងសាំងចូលភ្លើងថែម។ សួរដូចឆ្ងល់ តើអាជ្ញាធរអាមេរិក ឲ្យអ្នកកាសែតនៅស្រុកអាមេរិក ទៅមន្ទីរឃុំ អត់សំបុត្រស្នាមសុំចឹងដែរឬអី? ហើយអាស៊ីសេរី ហ៊ានចេញលិខិតដាក់អាជ្ញាធរ អាមេរិក ចឹងដែរឬអី?»។
* សាររបស់អ្នកស្រី គឹម ពៅសុតន្ត អតីតការីជាន់ខ្ពស់នៃវិទ្យុអាស៊ីសេរី ដែលសព្វថ្ងៃរស់នៅនិងធ្វើការនៅប្រទេសបារាំង៖
សារទី១៖ «វីរៈបុរស ជុន ច័ន្ទបុត្រ របស់លោកបានធ្វើឲ្យ សុខ សេរី ស្លាប់, សម បូរិន្ទ ស្លាប់។ ពួកយើងមិនថោកទាប ហើយមិនល្ងង់ខ្លៅ ដូចលោកថានោះទេ ។ សូមលោកឈរលើទស្សនៈ យុត្តិធម៌ និងការពិតខ្លះផងលោក!»។
សាររបស់លោក អ៊ុំ សារិន បច្ចុប្បន្នជាប្រធានសមាគមការពារអ្នកកាសែត CAPJ «បើជ្រុលរំលឹកហើយ និយាយមួយម៉ាត់ចុះ។ សេរី ជាមនុស្សល្អ មិនពុករលួយ មិនបក្ខពួក កាន់លុយមិនបាត់ ធ្វើឲ្យអាមេរិកកាំងទុកចិត្ត។ ក្រោយពេលបានឡើងតំណែង ដោយកម្ចាត់សត្រូវចោលហើយ លោក សម ប៉ូលី ហៅ នាយក្របី ដែលមិនចេះអី ចេះតែប្រើកម្លាំង ដូចក្រុម Gangster បានប្រមូលបក្ខពួក ដោយហៅ មាណព ជុន ច័ន្ទបុត្រ ដែលត្រូវគេដេញចោលកន្លងមក ដោយសារកិបកេង លុយបេសកកម្មនោះ មកធ្វើការវិញ ហើយមានតំណែងជានាយករង (ពិត)។ មកដល់វិញភ្លាម នាយ ប៉ូលី និង នាយ បុត្រ បានចាត់ចែងដកលោក សុខ សេរី ចេញពីមុខងារ ជា Office Manager RFA ភ្លាម ដើម្បីក្រុមខ្លួនងាយចាយលុយបន្លំ ដោយធ្វើបញ្ជីពីរ, មួយគឺ បញ្ជីចំណាយពិត មួយទៀតជាបញ្ជីចាយពន្លើស។ ក្រោយមកទៀតដោយលោក សេរី ចេះតែ រាយការណ៍ទៅអាមេរិកកាំងពេក គេបានហាម លោក សេរី មិនឲ្យផ្ញើរ Email ទៅអាមេរិកកាំងផ្ទាល់ទេ។ ក្រោយមកគេដេញចេញក្រៅបន្ទប់ ហើយរកមើលកំហុស ជាបន្តបន្ទាប់រហូតដេញ សេរី ចោល។ នៅពេលលោក សេរី ស្លាប់ (លោកបានទៅធ្វើការនៅ TV South East Asia) បុគ្គលិក អាស៊ីសេរី មួយចំនួនមិនហ៊ានទៅចូលរួមទេ។ ព្រោះគេចាត់ទុកថា អ្នកចេញពី អាស៊ីសេរី ភាគច្រើនជាខ្មាំងអង្គការ។ សុំសង្ខេបប៉ុណ្ណឹងចុះដើម្បីចែករំលែកដល់អ្នកមិនដឹងដើម្បីជ្រាបនិងសើមខ្លះ»។
សាររបស់អ្នកស្រី គឹម ពៅសុតន្ត ដែលសព្វថ្ងៃរស់នៅប្រទេសបារាំង៖
សារទី២៖ «មិត្តសំលាញ់! សេរី អើយ អើយ សេរី! អ្នកនៅក្នុងផ្នូរ តើឯងលឺយើងហៅទេ? យុត្តិធម៌ ដែលយើងរង់ចាំ បានមកដល់ហើយ ណាសំលាញ់! យើងចាំមិនភ្លេច ថ្ងៃឯងជួយរៀបចំអីវ៉ាន់ឲ្យយើង ជូនយើងចេញពីការិយាល័យ! គ្នាយើងបីនាក់កាន់ដៃគ្នា យើងជាជនទី១ ដែលគេកំទេច! ឯងស្រក់ទឹកភ្នែក ឯងប្រាប់យើងថា យុត្តធម៌ និងមាន! សំលាញ់ចិត្តអើយ ហេតុអី ឯងមិនចាំឲ្យបានដល់ថ្ងៃនោះ! យើងនិងអ្នកឯទៀត បានឃើញហើយនៃការដាក់ទណ្ឌកម្ម របស់ទេវតា! តើឯងនៅក្នុងផ្នូរបានដឹងទេ? មិត្តសំលាញ់»។
ក្នុងអង្គភាពវិទ្យុមួយនេះ បុគ្គលិកសរុបទាំងនៅអាមេរិកនិងភ្នំពេញ គឺមានចំនួនប្រមាណ ៣០នាក់ប៉ុណ្ណោះ ក៏ប៉ុន្តែបុគ្គលិកដែលបានលាឈប់ និងបញ្ឈប់យ៉ាងហោចមាន ២៧នាក់ ដូចជា៖ អ្នកស្រី ទេព សុរ៉ាវី, អ្នកស្រី អ៊ុក សាវបូរី, លោក អ៊ំ សារិន, លោក អាន ស៊ីថាវ, លោក វ៉ាន់ វាចារ, លោក មុំ សុផុន, លោក សុខ សេរី, អ្នកស្រី គឹម ពៅសុតន្ត, លោក វោហារ ជាតិ, លោក ហាស់ សាន, អ្នកស្រី សៀង សោភ័ណ្ឌ, លោក សាន សុវិទ្ទ, លោក ផាន សុផាត, លោក មណ្ឌលកែវ, អ្នកស្រី មឿង ទុំ, លោក ថៃ សុធា, លោក ផាន់ អាណា, លោក ពេជ្រ ប៊ុនរ៉ា, អ្នកស្រី កែវ ពេជ្រមេត្តា, អ្នកស្រី ហិន យ៉ានី ហៅ កេស រន្និយ៉ា, អ្នកស្រី ខែ សុណង, លោក សួន សុផលមុនី, អ្នកស្រី ឃឹម សារ៉ង, លោក ពិន សំខុន, លោក ម៉ាយ៉ារិទ្ធ, លោក សំ បូរិន្ទ និងលោក កឹម សុស។ ក្នុងនោះអ្នកដែលស្លាប់ក្នុងការងារគឺសពលោក ឃឹម សារ៉ង។ អ្នកដែលឈឺចិត្តរួមទាំង ស្លាប់ដោយជំងឺទាំងក្មេងវ័យគឺសពលោក សំ បូរិន្ទ និងសពលោក សុខ សេរី។
បើនិយាយពីច្បាប់ការងារវិញ ចំពោះបុគ្គលិកខ្មែរនៅភ្នំពេញ គឺវិទ្យុនេះឲ្យកិច្ចសន្យាបែបស៊ីឈ្នួលម៉ៅការ ប៉ុន្តែរបៀបចាត់ចែងការងារជាបុគ្គលិកពេញសិទ្ធិផ្លូវការ។ ការដែល វិទ្យុនេះធ្វើកិច្ចសន្យាបែបនេះ គឺដើម្បីគេចចេញពីការទទួលខុសត្រូវចំពោះច្បាប់ការងារនៅកម្ពុជា។ មូលហេតុអ្វីបានជាគេឃើញអតីតបុគ្គលិកខ្មែរ ប្តឹងវិទ្យុនេះទៅតុលាការ ជាបន្តបន្ទាប់ គឺដោយសារតែកិច្ចសន្យាដែលចាត់ទុកបុគ្គលិក អ្នកសារព័ត៌ខ្មែរជាអ្នកស៊ីឈ្នួលម៉ៅការនេះឯង!
ទីបំផុត! នៅតែមានការពិតដែលមិនអាចបិទបាំងបាន។ សូមមេត្តាពិចារណាដោយឧត្តមគតិ និងសុភវិនិច្ឆ័យចំពោះសោកនាដកម្មក្នុងវិទ្យុមួយនេះ៕
ដោយ៖ ស្រីសរ
No comments:
Post a Comment