Wednesday, July 19, 2017

ទីតាំងព្រះបាទ ស្តេច​ជ័យ​វរ្ម័ន​ទី៧

៤.ព្រះបាទឧទយាទិត្យវរ្ម័នទី២ (១០៥០ ដល់ ១០៦៦)
ព្រះ​អង្គ​ជា​បុត្រ​ច្បង​របស់​ព្រះ​បាទ​សូរ្យវរ្ម័ន​ទី១​ លុះ​បាន​​ទទួល​​ព្រះ​​រាជ​សម្បត្តិ​​ហើយ​​ព្រះអង្គ​​លើ​​ព្រាហ្ម បុរោ​ហិត​នៃ​ទេវរាជ​នាម​សទាសិវជយេន្ទ្រ​បណ្ឌិត​ម្នាក់​ ដែល​​បិតា​​របស់​​ព្រះអង្គ​​បាន​​រៀប​​អភិ​សេក​ ជា​មួយ​ប្អូន​ថ្លៃ​ស្រី​របស់​ព្រះអង្គ​ម្នាក់​ ឲ្យ​ឡើង​ជា​ឋានៈ​ធុលីជេងវ្រះកម្រតេងអញ​ស្រី​ជយេន្រ្ទវរ្ម័ន​​។​​ ដោយ​អនុវត្ត​តាមគំនិត​របស់​ព្រះ​គ្រូ​នេះ​ហើយ​ទើប​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ បាន​កសាង​ប្រាសាទ​ភ្នំ​ថ្មី​មួយ​ទៀត​ គឺ​ប្រាសាទ​បាពួន​នៃ​ក្រុង​អង្គរ​ទី​២​បន្ត​ពី​ព្រះ​បាទ​សូរ្យវរ្ម័នទី​១​។ ក្រុង​​នេះ​​មាន​​កំពែង​​ដី​​ព័ទ្ធ​​ជុំ​​វិញ​​ ហើយ​​ស្ថិត​​នៅ​​ប្រហាក់​ប្រហែល​​នឹង​​កន្លែង​​នៃ​​ក្រុង​​អង្គរ​ទី​​៤ទី​តាំង​ក្រុង​របស់​ព្រះ​បាទជ័យវរ្ម័ន​ទី​៧ ហើយ​​ជា​​មួយ​គ្នា​នោះ​ទ្រង់​បាន​ជីក​បារាយណ៍​ដែល​មាន​មក​ពី​មុន​ គឺ​បារាយណ៍​ខាង​លិច​ ឬ​ហៅ​​ថា​​បា​រាយ​-ណ៍​​ទឹក​ថ្លា​ (បណ្តោយ ៨គ.ម ទទឹង២.២គ.ម)។ នៅ​ចំ​កណ្តាល​បារាយណ៍​នោះ​ ព្រះអង្គ​​បាន​​កសាង​ប្រាសាទ​មួយ​ (មេ​បុណ្យ​ខាង​លិច​) ដែល​មាន​តម្កល់​បដិមា​លង្ហិន​មួយ​ នៃ​​ព្រះវិស្ណុ​​ដែល​​កំពុង​​ផ្ទំ​។  ព្រះ​អង្គ​ចូល​ទីវង្គត​(១០៦៦) គេ​មិន​ស្គាល់​មរណនាម​របស់​ព្រះអង្គ​ទេ។

No comments:

Post a Comment